در قسمت اول و اولین معجزه عیسی مسیح خداوند ، او نشان داد که میتواند شادی از دست رفته ما را به ما بازگرداند. دراین باب کلام خداوند ما شیش قدح سنگی را می بینیم که مسیح دستور می دهد که قدحهای سنگی را از آب پر کنند سپس او آبهای درون آنها را به شراب تبدیل می نماید . هیج شیمی دانی و هیج دانشمندی تا به امروز نتوانسته آب را تبدیل به شراب نماید . اما با این معجزه عظیم عیسی مسیح یک چیز بر ما آشکار می کند ، که او خداوند مواد و خداوند عناصر و خداوند تبدیل کننده است . شاید تو دوست خوب من، هفتمین قدح باشی که از شراب آسمانی پر شوی . او امروز هم آماده است تا آبهای درون ما و عناصر ما را تبدیل نماید. کافیست به خداوندی او ایمان بیاوریم و نزد او دعا کنیم و از او بخواهیم تا تبدیل عظیم خود را در ما انجام دهد . پس امروز از او دعوت نمایم که به عروسی ناتمام ما بیاید و از او بطلبیم که آبهای درونی ما را تبدیل به شراب آسمانی نماید . در قسمت دوم با هم یک ِبُعد دیگر خداوندی عیسی مسیح را مشاهده و تعمق می کنیم. باشد که با مطالعه این معجزات برکت و فیض عظیم او را در قلبهایمان دریافت کنیم.
در قسمت دوم : عیسی بیدرنگ و در همانجا پسر افسر را شفا داد. شفا فوری و کامل بود. عیسی حتی به دهکدهای که کودک در آن بود نرفت؛ عیسی در قانا و کودک در کفرناحوم یعنی حدود ۲۵ کیلومتر دورتر بود (متی ۸: ۱۳). پدر به کلام عیسی ایمان داشت و روانۀ خانه شد. وی ایمان داشت بی آنکه نشانه یا معجزهای را مشاهده کند. افسر، در راه خانه، دریافت که پسرش درست در همان لحظه شفا یافته بود که عیسی فرموده بود: «پسرت زنده است» . در نتیجه، او و خانوادهاش به عیسی ایمانی کامل آوردند، یعنی مسیحی شدند. معجزه، ایمان واقعی را ایجاد کرده بود. بیماری کودک سرانجام برکت عظیمی را برای خانۀ والدینش به ارمغان آورد. خدا از رنج آنانی که او را دوست دارند، خیر و صلاحی را بوجود خواهد آورد (رومیان ۸: ۲۸). و این نیز معجزه دوم بود که از عیسی در وقتی که از یهودیه به جلیل آمد، به ظهور رسید. در این معجزه، عیسی مسیح از ما تنها یک چیز می خواهد و آن ایمان است. در معجزه اول ، او که خداوندی خود را با خلق نمودن و تبدیل کردن مواد و عناصر آشکار می سازد و در دومین معجزه خود ، حاکم و مسلط بودن بر مسافت را بر ما آشکار می نماید . نور 300 هزار کیلومتر در ثانیه حرکت می کند اما کلام خدا سریعتر از آن .چون او نور را خلق کرد. در سفر پیدایش می خوانیم که او تمام جهان هستی را با کلامش می آفریند. او گفت و شد. با این معجزه عیسی مسیح به ما تعلیم می دهد که برای او فاصله و مکان معنی ندارد. کلام خدا پرقدرت است . من خود تجربه این شاهکار عیسی مسیح خداوند را در این معجزه بارها دیده ام که در نام او دعا شده و سرطانها و بیماریها و مشکلات در عزیزان برطرف شده . کافیست به او ایمان بیاوریم که حاکم به مکان و مسافت می باشد.
قسمت سوم: شفا در کنار حوض
یوحنا در باب پنج حوضی را توصیف میکند که در زبان آرامی (یا عبرانی) بیت حسدا نامیده میشد. وی مینویسد در اورشلیم حوضی است. از آنجا که یوحنا زمان حال رادر اینجا به کار برده است، برخی از دانشمندان کتاب مقدس بر این باورند که این انجیل پیش از انهدام اورشلیم در سال ۷۰ میلادی نوشته شده است، چرا که اگر بعد از این تاریخ نوشته شده بود، وی مینوشت در آنجا حوضی «بود». بسیاری از مردم در زمان عیسی بر این باور بودند که آب این حوض قدرت شفادهی داشته است. گفته میشد که فرشتهای گاه به گاه، آب حوض را به حرکت در میآورد و بلافاصله بعد از حرکت آب، بیمارانی که در کنار حوض منتظر بودند، به درون آب میرفتند. این عقیده وجود داشت که هر که بی درنگ بعد از حرکت آب، به درون حوض میرفت، شفا مییافت. عیسی پی برد که آنجا مردی است که قادر به راه رفتن نمیباشد و مدت سی و هشت سال در کنار حوض خوابیده است. عیسی از او پرسید: «آیا میخواهی شفا یابی؟» توجه داشته باشید که این مرد، خودش به سراغ عیسی نرفت، بلکه عیسی به سراغ او رفت. مرد نمیدانست که عیسی قادر است شفا بخشد. مرد به عیسی توضیح داد که چرا شفا نیافته است: او هرگز نتوانسته بود به موقع وارد حوض شود. تمام فکر او متوجه قدرت آب حوض بود؛ او متوجه قدرت شفا بخش عیسی نبود.
عیسی مرد را بلافاصله و بطور کامل شفا داد (مرقس ۲: ۱۱). با اینکه او ایمان نداشت، عیسی او را شفا بخشید. مرد تقاضای شفا نکرده بود. او حتی عیسی را نمیشناخت. این معجزه در روز سبت انجام شده بود، یعنی روز شنبه. بر طبق شریعت یهود هیچ نوع «کاری» نمیبایست در روز سبت انجام پذیرد (خروج ۲۰: ۸-۱۱). یهودیان (در اینجا منظور رهبران یهود است). مرد را به خاطر سرپیچی از قانون سبت سرزنش کردند. بر طبق شریعت حتی حمل بستر یا تشک در روز سبت مجاز نبود و کار محسوب میشد (ارمیا ۱۷: ۲۱-۲۲). فریسیان و کاتبان قواعد بسیاری راوضع کرده بودند تا مشخص کنند که چه چیزی «کار» محسوب میشود و چه چیزی محسوب نمیشود. بسیاری از این قواعد در عهد عتیق ذکر نشده بود. قواعد مربوط به منع کار برای این بود که روز سبت مقدس تلقی شود و مردم آن روز را به عبادت، دعا و استراحت اختصاص دهند. اما رهبران یهود، آنقدر قواعد اضافی و تفصیلی وضع کرده بودند که مفهوم اولیه سبت از میان رفته بود. به خاطر تمامی این قواعد، دیگر امکانی برای شفا دادن یا هر کار نیکوی دیگری در روز سبت وجود نداشت.
اما تعلیم عیسی این بود که نیکویی کردن در روز سبت همواره مجاز است (مرقس ۲: ۲۳-۲۸؛ ۳: ۱-۵؛ لوقا ۱۳: ۱۰-۱۷). مردی که شفا یافته بود «تقصیر» را به گردن عیسی انداخت که قانون سبت را نقض کرده است. وی به رهبران یهود گفت که عیسی گفته است که بستر خود را برداشته، برود. آنگاه یهودیان به جستجوی عیسی پرداختند اما او را نیافتند. او در میان جمعی ناپدید گردیده بود. مردم به خاطر معجزهای که روی داده بود، جمع شده بودند. عیسی کمی بعد باردیگر مرد شفا یافته را دید و به او فرمود: «دیگر خطا مکن تا برای تو بدتر نشود.» از این امر در مییابیم که بیماری مرد ناشی از نوعی گناه بوده است. عیسی به او فرمود که اگر در گناه اصرار ورزد، چیزی بدتر گریبانش را خواهد گرفت، یعنی محکوم به داوری الهی شده، دچار مجازات ابدی خواهد گردید. مرد شفا یافته بسیار ناسپاس بود.
در این معجزه عیسی مسیح حاکم بودن خود را بر زمان نشان می دهد . شاید که سالهای زیادی است که من در بیماری و درد و رنج هستی ، ولی دوست خوب ما ، خبر خوش این است که امروز در مقابل شخصی قرار دارید که حاکم بر وقت و زمان است و مسلط بر سالهای ماست . او میتواند امروز تو را از بیماریها و درد و رنج آزاد کند. باز شرطی که برای دریافت این معجزات است ، ایمان است . عیسی مسیح در یکی از تعالیمش رو به یهودیان گفت، ای هیکل (محل عبادت یهودیان) را خراب کنید تا من دوباره آن را ظرف سه روز بنا خواهم کرد . البته در این گفتگو منظور عیسی مسیح بدن خود را که میبایست بمیرد و بعد از سه روز دوباره زنده شود می باشد. درکتاب دوم پطرس باب سه آیه هشت پطرس اینگونه می گوید: اما ای عزیزان ، این حقیقت از شما پنهان نماند که در نظر خداوند یک روز مثل هزار سال و هزار سال مثل یک روز می باشد.
بجهت باز کردن قسمت چهارم این قسمت را کلیک کنید:
در فیض و محبت او باشید .آمین
در قسمت دوم : عیسی بیدرنگ و در همانجا پسر افسر را شفا داد. شفا فوری و کامل بود. عیسی حتی به دهکدهای که کودک در آن بود نرفت؛ عیسی در قانا و کودک در کفرناحوم یعنی حدود ۲۵ کیلومتر دورتر بود (متی ۸: ۱۳). پدر به کلام عیسی ایمان داشت و روانۀ خانه شد. وی ایمان داشت بی آنکه نشانه یا معجزهای را مشاهده کند. افسر، در راه خانه، دریافت که پسرش درست در همان لحظه شفا یافته بود که عیسی فرموده بود: «پسرت زنده است» . در نتیجه، او و خانوادهاش به عیسی ایمانی کامل آوردند، یعنی مسیحی شدند. معجزه، ایمان واقعی را ایجاد کرده بود. بیماری کودک سرانجام برکت عظیمی را برای خانۀ والدینش به ارمغان آورد. خدا از رنج آنانی که او را دوست دارند، خیر و صلاحی را بوجود خواهد آورد (رومیان ۸: ۲۸). و این نیز معجزه دوم بود که از عیسی در وقتی که از یهودیه به جلیل آمد، به ظهور رسید. در این معجزه، عیسی مسیح از ما تنها یک چیز می خواهد و آن ایمان است. در معجزه اول ، او که خداوندی خود را با خلق نمودن و تبدیل کردن مواد و عناصر آشکار می سازد و در دومین معجزه خود ، حاکم و مسلط بودن بر مسافت را بر ما آشکار می نماید . نور 300 هزار کیلومتر در ثانیه حرکت می کند اما کلام خدا سریعتر از آن .چون او نور را خلق کرد. در سفر پیدایش می خوانیم که او تمام جهان هستی را با کلامش می آفریند. او گفت و شد. با این معجزه عیسی مسیح به ما تعلیم می دهد که برای او فاصله و مکان معنی ندارد. کلام خدا پرقدرت است . من خود تجربه این شاهکار عیسی مسیح خداوند را در این معجزه بارها دیده ام که در نام او دعا شده و سرطانها و بیماریها و مشکلات در عزیزان برطرف شده . کافیست به او ایمان بیاوریم که حاکم به مکان و مسافت می باشد.
قسمت سوم: شفا در کنار حوض
یوحنا در باب پنج حوضی را توصیف میکند که در زبان آرامی (یا عبرانی) بیت حسدا نامیده میشد. وی مینویسد در اورشلیم حوضی است. از آنجا که یوحنا زمان حال رادر اینجا به کار برده است، برخی از دانشمندان کتاب مقدس بر این باورند که این انجیل پیش از انهدام اورشلیم در سال ۷۰ میلادی نوشته شده است، چرا که اگر بعد از این تاریخ نوشته شده بود، وی مینوشت در آنجا حوضی «بود». بسیاری از مردم در زمان عیسی بر این باور بودند که آب این حوض قدرت شفادهی داشته است. گفته میشد که فرشتهای گاه به گاه، آب حوض را به حرکت در میآورد و بلافاصله بعد از حرکت آب، بیمارانی که در کنار حوض منتظر بودند، به درون آب میرفتند. این عقیده وجود داشت که هر که بی درنگ بعد از حرکت آب، به درون حوض میرفت، شفا مییافت. عیسی پی برد که آنجا مردی است که قادر به راه رفتن نمیباشد و مدت سی و هشت سال در کنار حوض خوابیده است. عیسی از او پرسید: «آیا میخواهی شفا یابی؟» توجه داشته باشید که این مرد، خودش به سراغ عیسی نرفت، بلکه عیسی به سراغ او رفت. مرد نمیدانست که عیسی قادر است شفا بخشد. مرد به عیسی توضیح داد که چرا شفا نیافته است: او هرگز نتوانسته بود به موقع وارد حوض شود. تمام فکر او متوجه قدرت آب حوض بود؛ او متوجه قدرت شفا بخش عیسی نبود.
عیسی مرد را بلافاصله و بطور کامل شفا داد (مرقس ۲: ۱۱). با اینکه او ایمان نداشت، عیسی او را شفا بخشید. مرد تقاضای شفا نکرده بود. او حتی عیسی را نمیشناخت. این معجزه در روز سبت انجام شده بود، یعنی روز شنبه. بر طبق شریعت یهود هیچ نوع «کاری» نمیبایست در روز سبت انجام پذیرد (خروج ۲۰: ۸-۱۱). یهودیان (در اینجا منظور رهبران یهود است). مرد را به خاطر سرپیچی از قانون سبت سرزنش کردند. بر طبق شریعت حتی حمل بستر یا تشک در روز سبت مجاز نبود و کار محسوب میشد (ارمیا ۱۷: ۲۱-۲۲). فریسیان و کاتبان قواعد بسیاری راوضع کرده بودند تا مشخص کنند که چه چیزی «کار» محسوب میشود و چه چیزی محسوب نمیشود. بسیاری از این قواعد در عهد عتیق ذکر نشده بود. قواعد مربوط به منع کار برای این بود که روز سبت مقدس تلقی شود و مردم آن روز را به عبادت، دعا و استراحت اختصاص دهند. اما رهبران یهود، آنقدر قواعد اضافی و تفصیلی وضع کرده بودند که مفهوم اولیه سبت از میان رفته بود. به خاطر تمامی این قواعد، دیگر امکانی برای شفا دادن یا هر کار نیکوی دیگری در روز سبت وجود نداشت.
اما تعلیم عیسی این بود که نیکویی کردن در روز سبت همواره مجاز است (مرقس ۲: ۲۳-۲۸؛ ۳: ۱-۵؛ لوقا ۱۳: ۱۰-۱۷). مردی که شفا یافته بود «تقصیر» را به گردن عیسی انداخت که قانون سبت را نقض کرده است. وی به رهبران یهود گفت که عیسی گفته است که بستر خود را برداشته، برود. آنگاه یهودیان به جستجوی عیسی پرداختند اما او را نیافتند. او در میان جمعی ناپدید گردیده بود. مردم به خاطر معجزهای که روی داده بود، جمع شده بودند. عیسی کمی بعد باردیگر مرد شفا یافته را دید و به او فرمود: «دیگر خطا مکن تا برای تو بدتر نشود.» از این امر در مییابیم که بیماری مرد ناشی از نوعی گناه بوده است. عیسی به او فرمود که اگر در گناه اصرار ورزد، چیزی بدتر گریبانش را خواهد گرفت، یعنی محکوم به داوری الهی شده، دچار مجازات ابدی خواهد گردید. مرد شفا یافته بسیار ناسپاس بود.
در این معجزه عیسی مسیح حاکم بودن خود را بر زمان نشان می دهد . شاید که سالهای زیادی است که من در بیماری و درد و رنج هستی ، ولی دوست خوب ما ، خبر خوش این است که امروز در مقابل شخصی قرار دارید که حاکم بر وقت و زمان است و مسلط بر سالهای ماست . او میتواند امروز تو را از بیماریها و درد و رنج آزاد کند. باز شرطی که برای دریافت این معجزات است ، ایمان است . عیسی مسیح در یکی از تعالیمش رو به یهودیان گفت، ای هیکل (محل عبادت یهودیان) را خراب کنید تا من دوباره آن را ظرف سه روز بنا خواهم کرد . البته در این گفتگو منظور عیسی مسیح بدن خود را که میبایست بمیرد و بعد از سه روز دوباره زنده شود می باشد. درکتاب دوم پطرس باب سه آیه هشت پطرس اینگونه می گوید: اما ای عزیزان ، این حقیقت از شما پنهان نماند که در نظر خداوند یک روز مثل هزار سال و هزار سال مثل یک روز می باشد.
بجهت باز کردن قسمت چهارم این قسمت را کلیک کنید:
در فیض و محبت او باشید .آمین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
امیدوارم اقامت خوبی را بر صخــره نجات ایران ، سپری کرده و مکانی بجهت دریافت برکاتی روحانی برای قلبهای شما عزیزان بوده باشد . برادر ، خواهر و دوست حق جوی عزیز ، شما میتوانید از طریق تماس با ما ( در ستون سمت راست ) با ما در مکاتبه باشید. سئوالات خود را در ارتباط با کتاب مقدس و ایمان مسیحی و رشد روحانی درمیان بگذارید و ما سعی خواهیم کرد که در اولین فرصت پاسخگوی شما عزیزان باشیم. همچنین می توانید ما را با نظرات و پیشنهادات خوبتان در قسمت پایین یاری نمائید. فیض و برکت خداوندمان عیسی مسیح با شما گلهای باغ پدر آسمانی باشد و بماند تا ابدالاباد . آمین . به امید دیدار مجدد شما عزیزان بر صخره نجات ایران »