تعلیم نهایی عیسی مسیح خداوند و صعود او به آسمان

دوستان در مقاله ای امروز می خواهیم بر روی رویدادی عظیم از کلام حیات بخش انجیل مقدس در مورد تعلیم نهایی شبان نیکو عیسی مسیح خداوند و صعود او به آسمان ، مطالعه و در آن تعمق نمایم . این موضوع یکی از پایه های مهم  و ستونهای اصلی ایمان مسیحی ما می باشد و همانگونه که خواهیم خواند ، هم به شاگردان و هم به ما ، در قلب شادی و امید  وافری را در روح و جان بخشیده و می بخشد .

" تعلیم نهایی و صعود مسیح "

سه روز بعد از مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب و قیام عظیمش از دنیای مردگان ، که پانصد نفر بر زنده شدن او شهادت دادند ، در  طی چهل روز، عیسی قیام کرده  تعالیم بسیاری را به شاگردانش داد. عیسی می‌خواست شاگردانش نوشته‌های مقدس عهد عتیق را درک کنند، وی می‌خواست که ایشان آنچه را که در عهد عتیق در مورد او گفته شده و اکنون جامه عمل پوشیده است، بدانند. او تمام این چیزها را سر راه عموآس به دو تن از شاگردانش گفت . بر طبق بسیاری از نبوت‌های عهد عتیق، مسیحا می‌بایست رنج برده، بمیرد (مزمور ۲۲: ۱-۳۱؛ ۶۹: ۱-۳۶؛ اشعیا ۵۲: ۱۳-۱۵؛ ۵۳: ۱-۱۲). تنها بعد از رنج بردن بود که مسیح موعود وارد جلال خود می‌گشت. بله  تنها بعد از مصیبت و تحمل درد و مرگ روی صلیب بود که مسیحا ملکوت خود را مستقر می‌ساخت، ملکوتی روحانی که تا به ابد دوام خواهد داشت. یهودیان مطالبی از عهد عتیق در مورد «خادم رنجبر» می‌دانستند، لیکن فکر نمی‌کردند که او همان مسیحا باشد. به زعم ایشان خادم رنجبر و مسیحا دو فرد متفاوت بودند. این خود عیسی بود که تعلیم داد که خادم رنجبر، همان مسیح است. عیسی بارها و بارها به شاگردانش گفته بود که باید رنج برده، بمیرد، لیکن ایشان نمی‌توانستند آن را بپذیرند (مرقس ۸: ۳۱-۳۲؛ ۹: ۳۱-۳۲؛ لوقا ۱۸: ۳۱-۳۴).  دو شاگرد مشتاقانه گوش فرا داده بودند. وقتی که عیسی با ایشان تکلم می‌نمود، دل در درون ایشان می‌سوخت ؛ که چرا مسیح اینگونه با آنها صحبت می کند .

اکنون وی این چیزها را به همۀ شاگردانش تعلیم می‌داد. وی بار دیگر آنچه را که بارها پیش از این به ایشان گفته بود، مطرح کرد: یعنی اینکه سزاوار بود که مسیح زحمت کشد و روز سیم از مردگان برخیزد (مرقس ۸: ۳۱؛ ۹: ۳۱؛ اول قرنتیان ۱۵: ۳-۴). وی ذهن ایشان را روشن کرد تا کتب ( عهد عتیق ) را بفهمند . فقط زمانی می‌توانیم کتاب مقدس و موعظۀ کلام خدا را کاملا درک نماییم که ذهن ما توسط روح‌القدس روشن شده باشد. عیسی همچنین به شاگردانش از عهد عتیق تعلیم داد که توبه و آمرزش گناهان باید به همه ملت‌ها و قوم‌ها موعظه شود، نه تنها بر یهودیان بلکه بر غیر یهودیان نیز (اشعیا ۲: ۲-۳؛ ۴۹: ۶؛ ۵۱: ۴-۶؛ متی ۲۸: ۱۹؛ رومیان ۱۵: ۹-۱۲). توبه و آمرزش گناهان دو گام اولیه برای نجات انسان می‌باشند. بدون توبه آمرزشی نمی‌تواند وجود داشته باشد؛ و بدون آمرزش، نجاتی وجود نخواهد داشت . سپس عیسی فرمود: «شما شاهد بر این امور هستید». شاگردان خود این امور را دیده بودند؛ اینک می‌بایست به سراسر جهان رفته، آنها را به دیگران اعلام نمایند (اعمال ۱: ۸ ) آنگاه عیسی به شاگردانش فرمود که قدرت و اقتداری که دریافت خواهند کرد، از نوع دنیوی یا سیاسی نخواهد بود، اقتدار حکومت آنان، بسی فراتر از این مسائل خواهد بود، اقتدار آنان ناشی از روح‌القدس می‌باشد. این عطایی بود که پدر وعده داده بود و شاگردان می‌بایست منتظر آن بمانند .

آنگاه عیسی نکته‌ای حیرت انگیز به شاگردان فرمود: «شما شاهدان من خواهید بود ... تا اقصای جهان». این اشخاص عامی فروتن و معمولی اکنون شاهدان یعنی نماینده و سفیران پسر خدا می‌شدند (دوم قرنتیان ۵: ۲۰)! اما درضمن، ایشان در راه مسیح متحمل زحمت شده، سرانجام همگی (به جز یوحنا) به خاطر او کشته خواهند شد. عیسی به شاگردان گفت که باید در اورشلیم شهادت دهند. همچنین باید در یهودیه و سامره شاهدین او باشند و پیام او را تا اقصای جهان موعظه کنند. پیام ایشان این بود که ملکوت خدا نزدیک است و عیسی مسیح به جهان آمده تا مردمان را از مجازات گناهانشان نجات داده آنان را با خدا مصالحه دهد (دوم قرنتیان ۵: ۱۸-۱۹). همه مسیحیان خوانده نشدند که واعظ باشند اما خوانده شدند که شاهدان مسیح باشند. روح‌القدس فرستاده شد تا قدرت بیابیم که شاگردان مسیح باشیم. با این حال امروزه بسیاری از مسیحیان می‌گویند «روح‌القدس را دریافت کرده ام» اما شهادت نمی‌دهند. این غیر ممکن است. شخصی که از روح‌القدس پُر باشد، همواره بر مسیح شهادت خواهد داد. اگر شخصی شهادت ندهد، باید گفت که از روح‌القدس پُر نشده است. .

آنگاه فرمود: «اینک من موعود پدر خود را بر شما می‌فرستم»؛ یعنی روح‌القدس را (یوحنا ۱۵: ۱۶-۱۷، ۲۶). سپس به ایشان گفت که در اورشلیم بمانند تا روح‌القدس بر ایشان نازل شده، به ایشان قدرت لازم عطا فرماید تا شاهدان وی باشند (اعمال ۱: ۴-۵، ۸؛ ۲: ۱-۴). بدون روح‌القدس ایشان قادر نمی‌بودند که کاری برای مسیح بکنند (یوحنا ۱۵: ۵). به راستی نیز بدون روح‌القدس، شاگردان هرگز نمی‌توانستند کلیسای مسیح را مستقر سازند.دوستان ایماندار عزیزم ؛ در این نکته و عمیق در این قسمت دقت کنید . عیسی مسیح فرمود که " در اورشلیم بمانید تا موعود پدر را بر شما بفرستم " .این فرمان فقط برای شاگردان آن زمان عیسی مسیح نبود ، بلکه این فرمان همیشگی و تازه است و برای هر ایماندار مسیحی یک حکم است که تا از عطایا و خواندگی خود برای خدمت به او پُر نشده ایم باید در همان موضع ( سپردن خود به روح القدس ) در دعا و رشد ایمانی بمانیم تا خود روح القدس خدمت ما را مشخص کند . البته از چشیدن و لمس نجات خود هر زمان می توان با دیگران گفتگو و شهادت داد .

   

صعود عیسی

عیسی چهل روز بعد از قیامش از مردگان، به همراه شاگردان به بیت‌عَنْیا، درست در خارج شهر، اورشلیم رفت (مرقس ۱۱: ۱، ۱۱). پس از برکت دادن ایشان، وقتی که ایشان همی نگریستند، به آسمان بالا برده شد (اعمال ۱: ۹). چون ایشان به سوی آسمان چشم دوخته بودند، دو فرشته آمده، به آنان گفتند: «همین عیسی که نزد شما به آسمان بالا برده شد، باز خواهد آمد به همین طوری که او را به سوی آسمان روانه دیدید» (اعمال ۱: ۱۰-۱۱). سپس شاگردان آکنده از شادی گشتند. دیگر هیچ شکی دز ذهن ایشان باقی نمانده بود که عیسی، خداوند و مسیح و پسر خدا است. همان وعده ای که برای نجات تمامی مردم سراسر جهان خدای پدر مهربان برای ثابت کردن عشق و محبتش به انسان داده بود و در این رویداد عظیم تاریخی بوقع پیوست .  

آنگاه با شادی و امید وافر به اورشلیم بازگشتند و منتظر آمدن روح‌القدس گشتند. آن زمان، تمام وقت خود را در هیکل به عبادت و تسبیح خدا گذراندند. روح‌القدس بر کسانی نازل می‌شود که وقت زیادی را صرف تسبیح و دعا نمایند. پس برادران و خواهران ایمانی من ؛ فراموش نکنیم ، تا زمان دریافت عطایا و مهر خدمتی مان  توسط روح القدس ، در این موضع بجهت تسبح و دعا و مطالعه و تعمق در کلام حیات بخش و مشارکت با دیگر ایماندارن در اورشلیم بمانیم تا موعود پدر را در روز پنطیکاس بیابیم و در قوت روح و پُری او خدمت و خواندگی خود را شروع نمایم .

در فیض و آرامی و پُری چنین روزهای عظیم باشید و بمانید تا ابدلااباد . آمین