صخره نجات ایران

صخره نجات ایران
عیسی‌ بدو گفت‌: “ من‌ قیامت‌ و حیات‌ هستم‌. هر که‌ به‌ من‌ ایمان‌ آورد، اگر مرده‌ باشد، زنده‌ گردد. و هر که‌ زنده‌ بود و به‌ من‌ ایمان‌ آورد، تا به‌ ابد نخواهد مرد. آیا این‌ را باور می‌کنی‌؟ ”(یوحنا باب ۱۱ آیه ۲۵ تا ۲۶)

۱۳۹۲ دی ۱, یکشنبه

دعوت به یک ضیافت بزرگ ، بله ضیافتی که شما هم به آن دعوت شده اید

 دوستان هفته ای که در آن هستیم از دیدگاه جهان مسیحیت و مرجع آن، کتاب مقدس ، هفته ای بسیار مهمی است ، که در تاریخ ثبت گردیده و هر شخصی  با مطالعه و تعمق در آن ، به محبتی عظیم و آگاپه خواهد رسید . این محبت را خدا در دو هزار سال پیش به انسانهای روی زمین هدیه کرد . در انجیل مقدس ؛ یوحنا باب سه می بینیم که او چه محبت عظیمی را به انسان نشان می دهد و همچنین ، عشق و دوست داشتن خود را به تمامی مردم جهان ثابت می نماید . زیرا خدا جهان‌ را اینقدر محبت‌ نمود که‌ پسر یگانه‌ خود را داد تا هر که‌ بر او ایمان‌ آورد، هلاک‌ نگردد بلکه‌ حیات‌ جاودانی‌ یابد ( یوحنا باب ۳ آیه ۱۶ ). بله عزیزان خداوند ، در جسم انسانی آشکار می گردد و این تجسم را بعنوان پسر یگانه خدا می بینیم ( پسر خدا ، به معنی روح خدا در جسم انسان و بُعد روحانی دارد ) . او در لباس انسانی مدت سی وسه سال بر روی زمین زندگی کرد و به مدت سه سال و نیم شاگردانی را که خود برگذیده بود تعلیم می داد و در این مدت آیات و معجزات بزرگی را از خود صادر نمود که هر کدام پنجره ای است از خداوندی عیسی مسیح . او در این هفته می رود تا جسم خود را بر روی صلیب ، فدیه گناهان تمامی انسانهای روی زمین گرداند جمعه ای که دیوار جدای بین خالق و مخلوق برداشته می شود . عیسی مسیح  در این هفته چند تعلیم مهمی را به شاگردان می آموزد . یکی از این تعالیم " دعوت به یک ضیافت عظیم " می باشد که با مثل آن را اعلام می کند . در انجیل لوقا  باب ۱۴ عیسی مسیح قوم یهود را به این ضیافت دعوت می نماید . دوستان خوب من ، بهتر است کتاب مقدس خود را باز نموده و با هم این آیات زیبا و حیات بخش بخوانیم و در آن تعمق نمایم . اگر کتاب مقدس را در دسترس ندارید ، شما میتوانید در صفحه اصلی سایت آن را دانلود کنید و بر روی رایانه یا موبایل خود وارد کنید و از آن استفاده نماید . دوستان در بین مقاله آیات دیگری هم اعلام شده که اگر دوست دارید آنها را هم بخوانید . ایمان دارم که باعث برکتتان خواهد شد . آمین 

  لوقا   باب ۱۴
  مَثَل ضیافت بزرگی
 ۱۵ آنگاه‌ یکی‌ از مجلسیان‌ چون‌ این‌ سخن‌ را شنید گفت‌: “خوشابحال‌ کسی‌ که‌ در ملکوت‌ خدا غذا خورد.” ۱۶ به‌ وی‌ گفت‌: “شخصی‌ ضیافتی‌عظیم‌ نمود و بسیاری‌ را دعوت‌ نمود.  ۱۷ پس‌ چون‌ وقت‌ شام‌ رسید، غلام‌ خود را فرستاد تا دعوت‌ شدگان‌ را گوید، بیایید زیرا که‌ الحال‌ همه‌ چیز حاضر است‌.  ۱۸ لیکن‌ همه‌ به‌ یک‌ رای‌ عذرخواهی‌ آغاز کردند. اولی‌ گفت‌: مزرعه‌ای‌ خریدم‌ و ناچار باید بروم‌ آن‌ را ببینم‌، از تو خواهش‌ دارم‌ مرا معذور داری‌  ۱۹ و دیگری‌ گفت‌: پنج‌ جفت‌ گاو خریده‌ام‌، می‌روم‌ تا آنها را بیازمایم‌، به‌ تو التماس‌ دارم‌ مرا عفو نمایی‌.   ۲۰ سومی‌ گفت‌: زنی‌ گرفته‌ام‌ و از این‌ سبب‌ نمی‌توانم‌ بیایم‌.  ۲۱ پس‌ آن‌ غلام‌ آمده‌ مولای‌ خود را از این‌ امور مطلع‌ ساخت‌. آنگاه‌ صاحب‌ خانه‌ غضب‌ نموده‌، به‌ غلام‌ خود فرمود: به‌ بازارها و کوچه‌هـای‌ شهر بشتاب‌ و فقیران‌ و لنگان‌ و شلان‌ و کوران‌ را در اینجا بیاور.  ۲۲ پس‌ غلام‌ گفت‌: ای‌ آقا آنچه‌ فرمودی‌ شد و هنوز جای‌ باقی‌ است‌.  ۲۳ پس‌ آقا به‌ غلام‌ گفت‌: به‌ راهها و مرزها بیرون‌ رفته‌، مردم‌ را به‌ الحاح‌ بیاور تا خانه‌ من‌ پر شود.  ۲۴ زیرا به‌ شما می‌گویم‌ هیچ‌یک‌ از آنانی‌ که‌ دعوت‌ شده‌ بودند، شام‌ مرا نخواهد چشید.” آمین
  
یهودیان غالبا ملکوت خدا ( زیستن در حضور خدا ) را به ضیافتی عظیم و شاد تشبیه می‌کردند (متی ۲۲: ۱-۲). بعد از آنکه عیسی سخن خود را در مورد شیوۀ دعوت افراد به پایان  رساند (آیه‌های ۱۲-۱۳ در لوقا ۱۴ )، یکی از حاضرین در مجلس فورا گفت: «خوشا بحال کسی که در ملکوت خدا غذا خورد.» منظور او این بود: ما یهودیان چه امتیازی داریم، زیرا که تنها ما هستیم که در آن ضیافت دعوت خواهیم داشت.

عیسی برای پاسخ به آن مرد، مثلی دیگری آورد. او این مثل را بیان نمود تا به یهودیان هشدار دهد که در حال از دست دادن جای خود در ضیافت خدا می‌باشند ( متی ۲۲: ۱-۱۴). شخصی... بسیاری را دعوت نمود. آن شخص خدا است و میهمانان یهودیان می‌باشند. خدا ابتدا یهودیان را از طریق انبیای عهد عتیق دعوت نمود. سپس ایشان را برای بار آخر فرا خواند. وی غلام (خادم) خود مسیح را فرستاد تا به یهودیان بگوید که اینک ضیافت آغاز می‌شود. اما همۀ دعوت شدگان گفتند که نمی‌توانند بیایند و هر یک عذری آورد. عذرها واقعی بودند لیکن دلائل خوبی نبودند. در هر مورد، دعوت شدگان اگر می‌خواستند، می‌توانستند بیایند. اما به جای آن، چیزهای دیگر را بالاتر از دعوت خدا قرار دادند.
   
 بنابراین، از آنجا که یهودیان نمی‌خواستند که به ضیافت بیایند و به آخرین دعوت خادم یعنی مسیح گوش فرا ندادند، خدا به جای آنها غیر یهودیان را دعوت کرد (متی ۲۱: ۴۳). وی ایشان را دعوت کرد «تا خانۀ من پُر شود». هیچ کس از ضیافت خدا محروم نمی‌ماند، مگر آنان که از آمدن امتناع می‌ورزند.
    
سپس عیسی به یهودیانی که به مثل گوش می‌دادند فرمود: «به شما می‌گویم هیچ یک از آنانی که دعوت شده بودند، شام مرا نخواهند چشید.» ضیافت، ضیافت عیسی بود. ضیافت به افتخار او بود. این ضیافت عروسی او بود (مکاشفه ۱۹: ۷-۹). لیکن یهودیان فرصت شرکت در آن را از دست داده بودند. آن مرد یهودی که ابتدا گفت: «خوشابحال کسی که در ملکوت خدا غذا خورد» حق داشت. لیکن در موقع مقرر، دعوت را رد کرد. وی فرصت غذا خوردن در ضیافت را از دست داد. زیرا که عیسی را نپذیرفت.
با وجود آنکه عیسی این مثل را در خانه فریسی خطاب به یهودیان گفت، باید به خاطر داشته باشیم که برای همگان، چه یهودی و چه غیر یهودی نوشته شده است، برای همه آنانی که از سوی مسیح به ضیافتش دعوت شده‌اند. تمام کسانی که سخنان مسیح را می‌شنوند، دعوت شده‌اند. مسیح امروزه خطاب به تو می‌فرماید: «به ضیافت من بیا!» پاسخ من و شما چیست؟ آیا ما نیز همانند یهودیان چیزهای دیگر را در اولویت قرار می‌دهیم؟ در اینصورت ما نیز فرصت غذا خوردن در ضیافت را از دست خواهیم داد. دوستان عزیز، بیایید غم و غصه‌های دنیوی خود و دلبستگی‌های مادی خود را ترک کنیم (متی ۱۰: ۳۷؛ مرقس ۱۰: ۲۹-۳۱). می‌توانیم روز دیگری به آنها بپردازیم. مسیح اکنون ما را فرا می‌خواند. پاسخ ما چه خواهد بود؟ 

هیچ انسانی نمی‌تواند داخل آسمان شود مگر آنکه خدا او را دعوت کرده باشد. اما انسان می‌تواند این دعوت را رد کند. هیچ انسانی نمی‌تواند خود را نجات دهد؛ اما می‌تواند خود را از نجات محروم سازد، مسیح در ابتدا ما را طرد نمی‌کند: این ما هستیم که مسیح را رد می‌کنیم. عیسی فرمود: «هر که به جانب من آید، او را بیرون نخواهم نمود» (یوحنا ۶: ۳۷). «آنکه به پسر ایمان آورده باشد، حیات جاودانی دارد و آنکه به پسر ایمان نیاورد، حیات را نخواهد دید، بلکه غضب خدا بر او می‌ماند» (یوحنا ۳: ۳۶). پس تصمیم با انسان انسان است که این محبت عظیم خدا را در این دعوت بزرگ می پذیرد یا آن را رد می کند !! .
چنانکه خدا مسیح را به جهان فرستاد تا بشر را به ضیافت خود دعوت کند، مسیح نیز ما را به جهان فرستاد تا همنوعان خود را به ضیافت او دعوت نماییم (یوحنا ۱۷-۱۸).

 در پایان ، سئوالی از شما برادر و خواهر ایماندار عزیزم  به عیسی مسیح دارم ؛  آخرین بار که کسی را به ضیافت مسیح دعوت کرده ایم، کی بود؟  با ما در از طریق همین سایت در ارتباط باشید و نظرات و سئوالات خود را برای ما ارسال دارید .

در فیض و محبت عیسی مسیح خداوند باشید . آمین

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

امیدوارم اقامت خوبی را بر صخــره نجات ایران ، سپری کرده و مکانی بجهت دریافت برکاتی روحانی برای قلبهای شما عزیزان بوده باشد . برادر ، خواهر و دوست حق جوی عزیز ، شما میتوانید از طریق تماس با ما ( در ستون سمت راست ) با ما در مکاتبه باشید. سئوالات خود را در ارتباط با کتاب مقدس و ایمان مسیحی و رشد روحانی درمیان بگذارید و ما سعی خواهیم کرد که در اولین فرصت پاسخگوی شما عزیزان باشیم. همچنین می توانید ما را با نظرات و پیشنهادات خوبتان در قسمت پایین یاری نمائید. فیض و برکت خداوندمان عیسی مسیح با شما گلهای باغ پدر آسمانی باشد و بماند تا ابدالاباد . آمین . به امید دیدار مجدد شما عزیزان بر صخره نجات ایران »